Op mijn 29ste heb ik bij de bevalling van mijn oudste zoon (a.g.v. Hellp-syndroom) een hersenbloeding gehad. Ik ben toen rechtszijdig verlamd geraakt en ik kon niet meer praten. Na een intensieve revalidatieperiode ben ik uit mijn rolstoel gekomen en heb door logopedie weer geleerd om te praten. Door de hersenbloeding heb ik epilepsie gekregen.
Middels een intensieve hoogtechnologisch draagmoederschap procedure is onze tweede zoon op deze wereld gekomen.
Een aantal jaren geleden ben ik plots geveld door een pittige overgang/burn-out/depressiviteit waardoor onzekerheid de boventoon voerde in mijn leven. Helaas kwam ook nog een verzakking op mijn pad, leidend tot een operatieve verwijdering van baarmoeder en eierstokken.
Al met al is dit voor mij het kantelpunt geweest om mijn leven anders in te richten. Omdat ik zelf vaak op onbegrip stuitte in mijn omgeving, besloot ik mijn eigen praktijk op te richten om mensen bij te staan in de moeilijke momenten in hun leven.
